Daniel Hruska Przechowywanie plików w folderach jest częścią komputerów od dziesięcioleci. Nic się w tym względzie nie zmieniło do dziś. Cóż, przynajmniej w systemach stacjonarnych. iOS prawie wyeliminował koncepcję folderów, umożliwiając ich tworzenie tylko na jednym poziomie. Czy Apple w przyszłości zastosuje to rozwiązanie w swoich komputerach? O tej opcji samodzielnie blogu – napisał Oliver Reichenstein, członek profesjonalnego zespołu iA Writer iOS a OS X.
Folder folder folder folder folder…
System folderów to wynalazek maniaków. Wynaleźli to we wczesnych latach komputerów, bo jak inaczej chciałbyś uporządkować swoje pliki niż w swoich budach? Ponadto struktura katalogów pozwala na teoretycznie nieograniczoną liczbę zagnieżdżeń, więc dlaczego nie skorzystać z tej funkcji. Jednak drzewiasta struktura komponentów nie jest całkowicie naturalna dla ludzkiego mózgu, który oczywiście nie jest w stanie zapamiętać wszystkich elementów na poszczególnych poziomach. Jeśli masz co do tego wątpliwości, wypisz poszczególne pozycje z paska menu przeglądarki.
Elementy można jednak wykopać znacznie głębiej. Gdy struktura hierarchiczna powiększy się o więcej niż jeden poziom, przeciętny mózg przestaje mieć pojęcie o jej formie. Oprócz słabej nawigacji system folderów sprawia wrażenie bałaganu. Użytkownicy nie chcą dokładnie sortować swoich danych w celu zapewnienia wygodnego dostępu. Chcą, żeby wszystko po prostu działało. Ponownie możesz pomyśleć o sobie, jak dobrze posortowałeś swoją muzykę, filmy, książki, materiały do nauki i inne pliki. A co z okolicą? Czy Ty też masz na nim stos trudnych do uporządkowania dokumentów?
Zatem prawdopodobnie jesteś zwykłym użytkownikiem komputera. Sortowanie po folderach naprawdę wymaga cierpliwości, a może i trochę mniej lenistwa. Niestety problem pojawia się nawet po utworzeniu swoistego repozytorium przepływu pracy i treści multimedialnych. Musisz o to dbać przez cały czas, w przeciwnym razie będziesz mieć dziesiątki lub setki plików na pulpicie lub w folderze pobranych plików. Ich jednorazowy ruch będzie już wymuszony ze względu na już ustalony system folderów… po prostu „od razu po wyjęciu z pudełka”.
Jednak Apple rozwiązał już problem gromadzenia tysięcy plików na jednym stosie. Gdzie? Cóż, w iTunes. Z pewnością nie przewijasz swojej nieskończonej biblioteki muzycznej od góry do dołu, aby znaleźć żądany utwór. Nie, po prostu zaczynasz pisać pierwszy list tego artysty. Możesz też użyć reflektora w prawym górnym rogu okna iTunes, aby filtrować zawartość.
Po raz drugi mieszkańcom Cupertino udało się zneutralizować problem immersji i narastającego braku przejrzystości w iOS. Zawiera strukturę katalogów, ale jest całkowicie ukryta przed użytkownikami. Dostęp do plików można uzyskać wyłącznie za pośrednictwem aplikacji, które jednocześnie je zapisują. Chociaż jest to prosta metoda, ma jedną zasadniczą wadę - powielanie. Za każdym razem, gdy próbujesz otworzyć plik w innej aplikacji, jest on natychmiast kopiowany. Utworzone zostaną dwa identyczne pliki, zajmujące dwukrotnie większą pojemność pamięci. Aby to zrobić, musisz pamiętać, w której aplikacji przechowywana jest najnowsza wersja. Nie mówię nawet o eksportowaniu na komputer PC, a następnie importowaniu z powrotem na urządzenie z systemem iOS. Jak się z tego wydostać? Załóż pośrednika.
iCloud
Apple Cloud stał się częścią iOS 5, a teraz także OS X Mountain Lion. Oprócz skrzynki e-mail, synchronizacja kalendarzy, kontaktów i dokumentów iWork, wyszukiwanie urządzeń poprzez interfejs sieciowy iCloud oferuje więcej. Aplikacje dystrybuowane za pośrednictwem Mac App Store i App Store mogą implementować synchronizację plików za pośrednictwem iCloud. I nie muszą to być tylko pliki. Na przykład dobrze znana gra Tiny Wings od drugiej wersji umożliwia przesyłanie profili gier i postępów w grach między wieloma urządzeniami dzięki iCloud.
Wróćmy jednak do plików. Jak powiedziano wcześniej, aplikacje z Mac App Store mają uprawnienia dostępu do iCloud. Apple nazywa tę funkcję Dokumenty w iCloud. Gdy otworzysz aplikację obsługującą Dokumenty w iCloud, pojawi się okno z dwoma panelami. Pierwsza pokazuje wszystkie pliki danej aplikacji zapisane w iCloud. W drugim panelu Na moim Macu klasycznie szukasz pliku w strukturze katalogów swojego Maca, nie ma w tym nic nowego ani interesującego.
Jednak to, co mnie ekscytuje, to możliwość zapisywania w iCloud. Żadnych więcej komponentów, przynajmniej na wielu poziomach. Podobnie jak iOS, pamięć iCloud umożliwia tworzenie folderów tylko na jednym poziomie. Co zaskakujące, w przypadku niektórych zastosowań jest to więcej niż wystarczające. Niektóre pliki należą do siebie bardziej niż inne, więc nie zaszkodzi zgrupować ich w jednym folderze. Reszta może po prostu pozostać na poziomie zerowym, nawet jeśli ma składać się z kilku tysięcy plików. Wielokrotne zagnieżdżanie i przechodzenie przez drzewa jest powolne i nieefektywne. W przypadku większych plików pole w prawym górnym rogu można wykorzystać do szybszego wyszukiwania.
Mimo że w głębi serca jestem maniakiem, przez większość czasu korzystam z urządzeń Apple jak zwykły użytkownik. Ponieważ mam trzy, zawsze szukałem najwygodniejszego sposobu udostępniania mniejszych dokumentów w Internecie, zazwyczaj plików tekstowych lub plików PDF. Jak większość, zdecydowałem się na Dropbox, ale nadal nie byłem w 100% zadowolony z jego używania, szczególnie jeśli chodzi o pliki, które otwieram tylko w jednej aplikacji. Na przykład dla .md lub txt Używam wyłącznie iA Writer, więc synchronizacja wersji desktopowej i mobilnej poprzez iCloud jest dla mnie absolutnie idealnym rozwiązaniem.
Jasne, iCloud w jednej aplikacji nie jest panaceum. Na razie nikt z nas nie może obejść się bez uniwersalnej pamięci masowej, do której można uzyskać dostęp z różnych urządzeń działających na różnych platformach. Po drugie, Dokumenty w iCloud nadal mają sens tylko wtedy, gdy używasz tej samej aplikacji na iOS i OS X. Po trzecie, iCloud nie jest jeszcze doskonały. Jak dotąd jego niezawodność wynosi około 99,9%, co jest oczywiście niezłą liczbą, ale jeśli chodzi o całkowitą liczbę użytkowników, pozostałe 0,01% stanowiłoby stolicę regionu.
Przyszłość
Apple powoli odkrywa przed nami drogę, którą chce podążać. Póki co Finder i klasyczny system plików nie mają się czym martwić, bo użytkownicy są do tego przyzwyczajeni od lat. Jednak rynek tzw. urządzeń post-PC przeżywa rozkwit, ludzie kupują iPhone'y i iPady w niesamowitych ilościach. Logicznie rzecz biorąc, spędzają wtedy dużo czasu na tych urządzeniach, grając w gry, przeglądając strony internetowe, obsługując pocztę lub pracując. Urządzenia z systemem iOS są bardzo proste w obsłudze. Wszystko zależy od aplikacji i zawartej w nich zawartości.
OS X jest raczej na odwrót. Pracujemy również w aplikacjach, ale musimy wstawiać do nich treści za pomocą plików, które są przechowywane, wow, w folderach. W Mountain Lion dodano Dokumenty w iCloud, ale Apple z pewnością nie zmusza użytkowników do ich używania. Raczej wskazuje po prostu, że powinniśmy liczyć na tę funkcję w przyszłości. Pozostaje pytanie, jak będzie wyglądał system plików za dziesięć lat? Czy Finder, jaki znamy, powinien się trząść na kolanach?
O wiele bardziej doceniłbym coś w rodzaju kategorii niż katalogów. Wszystkie pliki znajdowałyby się w jednym miejscu, ale można je było przypisać do wielu kategorii. Zatem wszystko, co teraz nazywamy katalogami, można przekształcić w foldery dynamiczne. System ten rozwiązałby problem każdego, kto stara się utrzymać porządek w swojej strukturze katalogów - plik, który nie należy nigdzie, albo co gorsza, wszędzie... ;) Mam nadzieję, że pojawi się za rok.
Ale to znowu zakłada, że użytkownik będzie sortował i kategoryzował. Więc ten sam problem co foldery.
„Wszystkie pliki byłyby w jednym miejscu, ale można by im przypisać wiele kategorii.”
Możesz to zrobić także dzisiaj. Ponieważ w systemach plików istniały tak zwane „linie” i istniały one od wielu dziesięcioleci, można je łatwo zorganizować w ten sposób.
Linie występują we wszystkich popularnych systemach operacyjnych:
http://cs.wikipedia.org/wiki/Pevn%C3%BD_odkaz
Nic nie stoi na przeszkodzie, aby – i to przez wiele lat – organizować swoje pliki w ten sposób. Możesz to zrobić na komputerach Mac, Unix i Windows.
Nie musisz na nic czekać. Masz to od dawna.
Miloslav Ponkrác
Nie wiem, osobiście nie wyobrażam sobie życia bez książek adresowych, bo piszę setki dokumentów i często muszę je sortować, więc iCloud to dla mnie to samo, co mieć je gdzieś w wyszukiwarce, po prostu są w środku chmurę, ale oczywiście wolę wyszukiwać przy użyciu reflektora, ale mimo to kategoryzacja jest w porządku, nawet jeśli wymaga czasu
A jak w tej "strukturze" przechowywać np. zdjęcia? Coś w stylu: „Jej zdjęcie z wakacji, no cóż, tu jest jeszcze jedno, ale to już z budowy basenu, o kurczę, kolejne zdjęcie z wakacji i tu mamy psa?
Istnieją foldery aż do 1. poziomu.
Zdjęcia/Wakacje/ i przesyłaj dalej tutaj... to bardziej przypomina przesyłanie osobom, które mają bałagan i możliwość ponownego wyszukiwania zakłada, że mam wszystko poprawnie oznaczone i nazwane, a nie tylko DSC1234.jpg
Jako profesjonalny fotograf pracuję z prostym systemem archiwizacji zdjęć. nazwij przetworzone zdjęcia 2012 (rok wykonania) DOV (pierwsze trzy litery - tutaj potrzebna jest zgoda) i wstaw 0801 jako miesiąc i dzień wykonania i na końcu przed zakończeniem .jpg lub surowe. numer seryjny od 001 do 999. więc ostatnie zdjęcie z wakacji wygląda jak 2012DOV0801001.jpg Używam tego systemu od kilku lat i zawsze mi się sprawdzał :-)
Sir, musi być pan wielkim fanem Matrixa, co? :-)
Można na ten temat powiedzieć tylko jedno: kto spośród milionów „młodych ludzi”, których iOS nauczył, że nie należy rozwiązywać niczego, co samo się jakoś stało, zrobi to?
tak, właśnie dlatego nie używam iPhoto na moim Macu, ale Picassa. system plików 1:1, trzeba tylko pamiętać, że usuwając folder ze zdjęciami pracujemy z danymi bezpośrednio na dysku w strukturze.
A co z iPhoto? Nie ma systemu folderów. Tylko jedna duża baza danych
system plików zbudowany na jakimś rodzaju etykietowania, byłbym również wdzięczny, że większość treści jest u mnie tymczasowa i nie mam ochoty ani czasu na ich ciągłe sortowanie
To prawdopodobnie jeden z dobrych sposobów. W iTunes są one sortowane według metadanych, wykonawcy, albumu... Tutaj wszystko jest zapisane w pliku. Ale żeby móc oznaczyć każdy plik etykietą, a potem jakoś przeszukać go według etykiety, czemu nie. Tak Gmail robi to z pocztą i jest spoko.
Zwłaszcza gdy chcę mieć to w kilku miejscach, jest to problem. Mam kopie. I wynikająca z tego niespójność (nie obchodzi mnie, czy będzie dużo niepotrzebnych danych, 100 GB tekstu w życiu nie napiszę). Jasne, dowiązanie symboliczne, a ja wyjaśnię komu i jak?
Mam to wszystko poukładane, nie widzę w tym nic denerwującego ani skomplikowanego. Na pulpicie nie mam zupełnie nic, w stacji dokującej kilka aplikacji, z których często korzystam, filmy w filmach, zdjęcia w zdjęciach, muzyka tylko w bibliotece iTunes, aplikacje w aplikacjach. dokumenty, teczka do szkoły i jedna teczka na rzeczy, które nie należą nigdzie i wszędzie.
Jest nas co najmniej dwoje – czuję dokładnie to samo! ;-)
Jezu, przepraszam. Nieumyślnie (i głupio czytając) zapukałem Cię do czegoś, czego wcale nie chciałem. Zamiast kciuka w górę, strąciłem flagę. I teraz nie wiem jak to anulować.
Chciałem tylko powiedzieć, że mam ten sam problem
detto..w doku mam wszystkie aplikacje, których używam, na pulpicie 2 foldery ze szkołą i pracą, natomiast w folderze szkoła mam wszystko pięknie posortowane w foldery i podfoldery z semestrem, rokiem, przedmiotem, wykładem itp. ( inaczej pięknie rozplanowane, żebym od razu mógł wejść do potrzebnego mi folderu), filmy w filmach, zdjęcia, dokumenty, muzyka detto..
i właśnie tak mi się podoba.. dzięki temu wiem, co to dokładnie jest, a ponieważ mam wystarczająco dobrą pamięć, kiedy muszę odzyskać dokument, od razu wiem, gdzie go mam i mogę od razu nim manipulować
To rozwiązanie wydaje mi się bardzo niepotrzebne. Jeśli dana osoba jest burdelem, najlepszy system mu nie pomoże. Swoją muzykę mam w zasadzie posortowaną w Music/interpret/album/song.mp3 – w tym celu wystarczy raz w miesiącu uruchomić aplikację, która porządkuje pliki według tagów ID3. Mam znowu serial Filmy/Seriale/Doktor Who/1. seria/1. dil – bla.avi. Nie wspominając już o programowaniu, które mam w Developing/name-git-repozitare/... Jeśli potrzebuję pliku w kilku miejscach jednocześnie i żeby był zawsze aktualny, to ln -sa sshfs jest do tego idealny
już praca z Finderem jest okropna! istnieją warianty, ale niestety nie są one powiązane ze strukturą wewnętrzną, a mianowicie. pasek boczny itp. anulowanie folderów, gdy programiści, graficy i inni profesjonaliści potrzebują dostępu, to tak naprawdę całkowite przypomnienie...
To już działa, więc to tylko kwestia odebrania komuś możliwości utrzymywania porządku w plikach.
Przyszedłem posprzątać swój komputer - niedawno zacząłem to robić, umieściłem folder ze wszystkimi moimi rzeczami bezpośrednio na dysku (aby nie było go na pulpicie), skrót do stacji dokującej i usunąłem/przeniosłem wszystko inne z pulpit. Rezultatem jest całkowicie pusty pulpit i kilka folderów w stacji dokującej. Nie przeszkadza mi to, ale czasami działa powoli.
W przeciwnym razie, jeśli chodzi o samą architekturę - całkowicie zgadzam się, że im więcej poziomów/zagnieżdżeń, tym więcej chaosu. Niestety chyba nie ma już powodu tego rozwiązywać, rozwiązuję to z jak najbardziej zwięzłą nazwą folderu i starannym sortowaniem, abym szukając czegoś nie musiał pamiętać, gdzie mogłem to zapisać, ale mogłem przejść obok etykiety.
Cóż, ten artykuł jest naprawdę nieaktualny. To, że możliwość przeglądania folderów jest ukryta przed użytkownikami iOS, nie oznacza, że to ich koniec. Wewnętrznie tylny system prawdopodobnie trudno obejść się bez folderów. Z drugiej strony ten folder jest także tylko plikiem. To tylko wskazówka. Ale to już chyba na inną rozmowę.
Jeśli wrócę do pierwotnej myśli zawartej w artykule, jak rozwiązałbyś sytuację, gdy konieczne jest posiadanie kilku plików o tej samej nazwie, ale różnej zawartości?
Myślę, że możemy wrócić na ziemię i pomyśleć o letnim upale i ogórkach.
Przecież artykuł nie mówi o znikaniu plików na poziomie systemu plików. Użytkownik widziałby dokumenty (zdjęcia, filmy, teksty, projekty…), ale w tle byłaby to złożona struktura katalogów. Nie widzę też plików w iPhoto. Czy to oznacza, że ich tam nie ma?
Więc nie rozumiem, ale tytuł artykułu brzmi: CZY MOUNTAIN LION OZNACZA KONIEC KLASYCZNYCH KOMPONENTÓW W SYSTEMIE PLIKÓW?
I cały artykuł wije się w tym sensie. Więc nie sądzę, że się mylę.
Koniec oznacza koniec dla użytkownika. Prawda jest taka, że tytuł nie jest zbyt szczęśliwie wybrany. Temat ten jest poruszany od czasu do czasu i zawsze oznacza odcięcie użytkowników od systemu plików.
jeśli to zrobią, to tylko po to, aby zablokować swoich użytkowników w produktach Apple
nie ma innego powodu, skończy się jak picassa na Windowsie, jak tylko zrobi się bałagan...
Tylko teraz czasami trochę mnie to interesowało i potem odrywałem się od rzeczywistości. Kiedy podszedłem do MacBooka i zacząłem tworzyć prezentację, po czym zapytało mnie, gdzie ją zapisać… w tym momencie pomyślałem: „więc zapisz to gdzieś, nie, nie obchodzi mnie, gdzie to jest, najważniejsze jest to, że następnym razem, gdy otworzę Keynote, będę mógł to zobaczyć, co mam zrobić?” prawdopodobnie skończył z tym gdzie indziej” i to samo dotyczy na przykład filmów, muzyki, seriali (gdzie jest to zatem rozwiązywane jako część zakup w iTunes Store, gdzie fizyczny plik może zostać Ci całkowicie skradziony, zwłaszcza jeśli tak jest), to samo iPhoto, wystarczy trochę pomyśleć, a zawsze wymyślisz jakąś trafną nazwę Wydarzenia, która w połączeniu z miniatura i data, pomogą Ci podczas przeglądania zdjęć.
Do pracy z bardziej złożonymi plikami ujednolicenie w danej aplikacji jest zdecydowanie świetne i zdecydowanie więcej osób by to doceniło (choć być może nieświadomie) niż tych, którym by to przeszkadzało/ograniczało. Ale kiedy mówię o prezentacji, prawdopodobnie byłyby większe wymagania dotyczące wydajności, gdybym pobierał obrazy z Internetu i importował je bezpośrednio do iPhoto lub być może rozszerzonego podglądu, a następnie wrzucał je do Keynote, gdzie nadal „zepsuty” folder Pobrane wskazówki.
Inną opcją, myślę, że sprawdziłaby się najlepiej i prawdopodobnie najbardziej mi odpowiadała, jest to, że Finder będzie działał wewnątrz aplikacji, czyli ujednolici biblioteki aplikacji. Zatem na pasku bocznym muzyka będzie reprezentować bibliotekę iTunes, Zdjęcia bibliotekę iPhoto, dokumenty, bibliotekę iWork itp. Jeśli teraz chcę dodać czyjąś twarz do Kontaktów, wówczas dodane biblioteki w Wyszukiwarce paska bocznego połączonej z iPhoto, gdzie Mogę doczołgać się do Twarzy, są absolutnie boskie.
Jesteś żartem :-) Zapisz to gdzieś? :-))) Każdy, kto używa komputera do pracy, a nie do zabawy, zastanawiałby się za kilka lat. Wyobraź sobie grafika, który ma 50 klientów, a każdy z nich reklamuje się w kilku magazynach w różnych rozmiarach. Reklamy te składają się z danych wektorowych i bitmapowych i są uzupełniane w trzecim programie. Oznacza to tysiące różnych reklam w ciągu kilku lat w różnych zastosowaniach. A klienci mają nie tylko reklamy :-) Krótko mówiąc, głębokość struktury folderów zależy od złożoności projektu. I że będę pamiętał nazwy wyszukiwań przez może 5 lat? :-)
Moim zdaniem iPhoto to piękny przykład, gdzie za pomocą tagów, danych itp. można szybko znaleźć wszystko, nawet te 10-letnie. A jeśli masz gotowy program, w którym wszystko robisz w uproszczony sposób (nie wiem, czego używasz), to dlaczego nie miałby mieć całego projektu pod ręką.
Więc przynajmniej zakładam, że jeśli szukasz czegoś 5 lat temu, wiesz, czego szukasz i kiedy nad tym pracowałeś, w przeciwnym razie nie do końca to rozumiem - przy tym założeniu będziesz się wyróżniał w bibliotece projektu programu finałowego: Reklama, Novák, 2008 lub dodaj tag Różowy. Nie jestem też w stanie oszacować, jak często w swoich projektach spoglądasz wstecz na kilka lat, czyli czy byłoby to dla Ciebie opłacalne. W każdym razie iCloud już pokazuje, że po prostu go nadajesz i gdzieś go upuszcza. W każdym razie nadal wierzę, że klasyczne folderowanie w Macintoshu HD i User zabrzmi jak najszybciej, przecież oni nie są jak Microsoft, że przeszkadza im niechęć, niekompetencja i strach ludzi, a kiedy wymyślą coś „rewolucyjnego”, to taki badziew jak Metro na PC.
Nie oznacza to, że 5 poziomów zagnieżdżonych folderów nie jest lepsze dla Ciebie -> nie dla mnie, dlatego szukam rozwiązania, które sprawdziłoby się w mojej tymczasowej pracy. I jeszcze jedno: myślę, że tryb „podwójny” również mógłby być prawdziwy, w którym zostałaby utworzona dla ciebie ta sama struktura folderów zgodnie z niektórymi danymi, które wskazałem powyżej, więc każdy miałby swoją. Zakładam jednak, że taką ingerencją w system nie zajmie się jedna osoba, zatem jakiekolwiek są moje wynalazki, na pewno tego nie rozwiążą. Cała naprzód
Pełna zgoda. Mam wiele projektów dla wielu klientów i wyobrażam sobie system oparty na iTunes lub iPhoto. Nie ma powodu, aby zasoby były sortowane w folderach. Stworzyłem np. katalog materiałów biurowych w programie InDesign z ok. 7000 zasobów na kilku dyskach i myślenie, że człowiek może w nim zachować porządek, na którym mógłby w 100% polegać, w folderach jest iluzoryczne. Ostatecznie i tak pakujesz wszystko w jedno miejsce i tworzysz kopię zapasową. System plików, jaki znamy dzisiaj, jest anachronizmem, który mnie niepokoi.
Proszę bardzo. I tak samo jest z pracą – a nie odtwarzaniem – muzyki czy wideo, jak to ma miejsce w przypadku DTP. A co z recyklingiem danych, czyli wykorzystaniem tych samych zasobów w kilku projektach.
Problem będzie większy, że nie będę wiedział, w której aplikacji mam plik... Używam wielu aplikacji do zdjęć, dokumentów...
Hmm. A co z projektami, które obejmują wiele typów danych?
Jestem projektantem i w ramach projektu potrzebuję rysunków, danych wejściowych 3D, danych wyjściowych - utworzonych, czasem animacji i muzyki... Itp
Zatem w tym przypadku foldery są bezcenne. To znaczy, jeśli nie zbliżę się do łamacza karku o imieniu. Jednak pomysł zintegrowanego menedżera projektu jako nadbudowy na systemach plików jest dość kuszący
Nie ma znaczenia, czy wszystkie dane znajdują się w jednym folderze, czy w kilku. Wystarczy posortować dane według typu (w systemie Windows) i też wszystko będzie jasne. Stosuję oba sposoby i jest to kwestia przyzwyczajenia.
Osoba, która nigdy na poważnie nie pracowała z komputerem, może stwierdzić, że foldery są w porządku tylko do pierwszego poziomu. Zastąpienie/uzupełnienie systemu tagowaniem to na pewno ciekawy pomysł, istniejący od dawna niezależnie od Apple. Zamiast /praca/ten eksperyment/dane/data i /praca/ten eksperyment/metoda 1/parametry 1 należałoby szukać tagów praca, ten eksperyment, data, metoda, parametry... Foldery to właściwie takie tagowanie od góry w dół, miękkie linki (w ograniczonym zakresie) w poprzek konstrukcji. Sandbox, choć hiperbezpieczny, pije moją krew praktycznie za każdym razem, gdy próbuję wykonać jakiś przepływ pracy na iOS, chociaż Apple się do tego nie przyznaje, nie ma aplikacji, która na danych wejściowych zrobi wszystko.. I jeszcze jedno Uwaga: zarówno foldery (system plików) na poziomie iOS, jak i Mountain Lion istnieją niezmienione.
hmmm, to może być interesujące!
Kilka razy zdarzyło mi się, że miałem jeden plik w różnych katalogach tylko dlatego, że po prostu metodycznie tam należał. W ten sposób może istnieć tylko raz i tag będzie się do niego odnosił.
Całkowicie rozumiem, jak możliwe byłoby wówczas automatyczne generowanie „map myśli” na podstawie kontekstu danych.
lub w ogóle: mapa myśli jako system plików!
A co powiesz na użycie linków (twardych|sym)? Jesteś na to gotowy. I OS X (lub HFS+) też je zna.
No cóż, jak Apple zlikwiduje foldery, to będziemy musieli programować aplikacje (nawet na OS X) na zupełnie innym systemie, bo naprawdę nie wyobrażam sobie, jak można by to rozwiązać bez folderów :D
Jako DJ nie wyobrażam sobie Findera bez folderów...otwieram na przykład folder House i tam mam inne foldery w których mam muzykę wg bpm :D i w tych mam inne foldery a w tych inne .. :D
100 – 99.9 = 0.01?